Flóðgáttir hugans opnast, sýnir blæða augun lokuð og raddir heilar geði rata ei inn þar sem lögmál holdsins takmarkar ekkert. Andartak óttans frís í eylífðinni og myrkrið kveður á um dýpt hugans er hatur sjálfsins á losta holdsins skóp. Hvar slitnaði sterngur skylnings? Unaðssemndir eða kvöl? Annað ástand sama hlutar, eins og auðnir reiðinnar og lindir ástarinnar eru fæða djöfla og ára dauðdreyminnar sálar. Þjáningar holdsins og hatur sjálfsins eru hugarástand sem að lostinn skapar. Ill er blindan í auga sálar, því að myrkrið er ekki til. Guðmundur Óli Pálmason June 2001